Judas 1:1–10

Da wiki OrthodoxWiki
Ir para: navegação, pesquisa
[1] Ἰούδας, Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ἀδελφός δὲ Ἰακώβου, τοῖς ἐν Θεῷ πατρὶ ἡγιασμένοις καὶ Ἰησοῦ Χριστῷ τετηρημένοις κλητοῖς· [2] ἔλεος ὑμῖν καὶ εἰρήνη καὶ ἀγάπη πληθυνθείη. [3] Ἀγαπητοί, πᾶσαν σπουδὴν ποιούμενος γράφειν ὑμῖν περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας, ἀνάγκην ἔσχον γράψαι ὑμῖν παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει. [4] παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάλαι προγεγραμμένοι εἰς τοῦτο τὸ κρῖμα, ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς ἀσέλγειαν καὶ τὸν μόνον δεσπότην καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούμενοι. [5] Ὑπομνῆσαι δὲ ὑμᾶς βούλομαι, εἰδότας ὑμᾶς ἅπαξ τοῦτο ὅτι ὁ Κύριος λαὸν ἐκ τῆς Αἰγύπτου σώσας, τὸ δεύτερον τοὺς μὴ πιστεύσαντας ἀπώλεσεν, [6] ἀγγέλους τε τοὺς μὴ τηρήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ ἀπολιπόντας τὸ ἴδιον οἰκητήριον εἰς κρίσιν μεγάλης ἡμέρας δεσμοῖς ἀϊδίοις ὑπὸ ζόφον τετήρηκεν· [7] ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι. [8] ὁμοίως μέντοι καὶ οὗτοι ἐνυπνιαζόμενοι σάρκα μὲν μιαίνουσι, κυριότητα δὲ ἀθετοῦσι, δόξας δὲ βλασφημοῦσιν. [9] ὁ δὲ Μιχαὴλ ὁ ἀρχάγγελος, ὅτε τῷ διαβόλῳ διακρινόμενος διελέγετο περὶ τοῦ Μωσέως σώματος, οὐκ ἐτόλμησε κρίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφημίας, ἀλλ᾿ εἶπεν· ἐπιτιμήσαι σοι Κύριος. [10] οὗτοι δὲ ὅσα μὲν οὐκ οἴδασι βλασφημοῦσιν, ὅσα δὲ φυσικῶς ὡς τὰ ἄλογα ζῷα ἐπίστανται, ἐν τούτοις φθείρονται. [1] Judas, servo de Jesus Cristo e irmão de Tiago, aos chamados, santificados em Deus Pai e conservados por Jesus Cristo: [2] misericórdia, paz e amor vos sejam multiplicados. [3] Amados, procurando escrever-vos com toda a diligência acerca da comum salvação, tive por necessidade escrever-vos e exortar-vos a batalhar pela fé que uma vez foi dada aos santos. [4] Porque se infiltraram alguns homens, que já de antes estavam escritos para este juízo, ímpios, que convertem a graça de nosso Deus em libertinagem e negam a Deus, único mestre e Senhor nosso, Jesus Cristo. [5] Mas quero lembrar-vos, como a quem já uma vez soube isto, que, havendo o Senhor salvo um povo da terra do Egito, destruiu, depois, os que não creram, [6] e aos anjos que não guardaram o seu próprio principado, mas deixaram a sua própria habitação, guardou até o juízo do grande dia em escuridão e em prisões eternas; [7] assim como Sodoma, Gomorra e as cidades do entorno, que, havendo-se corrompido em porneia como estes e ido após outra carne, foram postas por exemplo, sofrendo a pena do fogo eterno. [8] E, contudo, também estes, semelhantemente adormecidos, tanto contaminam a sua carne como rejeitam a autoridade e blasfemam contra os glorificados. [9] Mas o arcanjo Miguel, quando discutia com o diabo e disputava a respeito do corpo de Moisés, não ousou pronunciar juízo de blasfêmia, mas disse: “O Senhor te repreenda.” [10] Estes, porém, blasfemam do que não sabem, e, naquilo que, como animais irracionais, naturalmente conhecem, se corrompem.