Ἀδελφοί, [8] βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. [9] βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. [10] ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; [11] καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. [12] οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. [13] διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. [9:1] Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; [2] εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.
|
Irmãos, [8] o alimento não nos recomendará a Deus; porque, se comemos, nada temos de mais, e, se não comemos, nada nos falta. [9] Mas vede que essa liberdade de escolha não seja de alguma maneira tropeço para os fracos. [10] Porque, se alguém te vir a ti, que tens conhecimento, sentado à mesa no templo dos ídolos, não será a consciência do fraco induzida a comer das coisas sacrificadas aos ídolos? [11] E perecerá o irmão fraco graças ao teu conhecimento, ele por quem Cristo morreu. [12] Ora, pecando assim contra os irmãos e ferindo a sua fraca consciência, contra Cristo pecais. [13] Portanto, se o alimento escandaliza ao meu irmão, nunca mais comerei carne, para que o meu irmão não se escandalize. [9:1] Não sou apóstolo? Não sou livre? Não vi a Jesus Cristo, Senhor nosso? Não sois vós a minha obra no Senhor? [2] Se aos outros não sou apóstolo, ao menos para vós o sou; porque vós sois o selo do meu apostolado no Senhor.
|